semalam...
sy teman dia pegi hospital...
dia kena jumpe dr. pakar
masa kt hospital..
kami tgk ramai sgt org...
tgh tgu turn tuk jumpe dr...
mcm2 gelagat dpt dilihat..
nama dia dipanggil...
sy tgu dia di luar....
sementara menunggu....
ada beberapa pemandangan yg masih melekat di minda...
sy lihat di depan...
sepasang suami isteri pakcik makcik bout 60
pakai tudung labuh..
pakai kupiah,,,
mereka sgt mesra wlau usia da lanjut
ckp perlahan...
terserlah kshsyg antara mereka...
sy suka tgk mereka..
moga sy juga begitu...=)
sy lihat sebelah kiri...
ibu dan anak perempuan...
sy tgk mereka xmesra..
masa tgu turn...lama...tp mereka xberbual...
hmm...sy xnak keadaan mcm ni jdi pada sy dan mak sy..
kalaula keadaan tu makayah sy yg alami
insyaAllah kami adikbradik akan menceriakan mereka...
kami xnk sakit itu dirasa bagai satu kesakitan...
biarla ia dianggap sebagai penghapus dosa...
kifarah pd dosa2 lalu...
sakit bila Allah ingin memberi kebaikan...
sakit kerana di uji olehNya...
tiada keluhan dlm kesakitan...
biar bersyukur kerana masih ada peringatan...
sy tgk kanan saya...
pemandangan masih sama...
pasangan suami isteri..
bertudung labuh n berkupiah
mesra juga...
alhamdulillah...
subhanallah...
hati sgt senang melihat mereka..
sepertinya tiada masalah...
sepertinya tidak sakit..
bila hidup sentiasa redha dgn ujianNya
pasti semuanya terasa indah...
sy juga mahu begitu..=)
suasana hospital yg agak crowded itu tiba2 kecoh
sy bpaling ke blkg..
kdengaran suara keras seorg lelaki yg mbwa seorg wanita bkerusi roda
masih ku ingt kata2 dia
'kalu tok ngarak kokre gak mari sediri la mula2!'
n ayat2 lain2 yg agak keras n xenak d dgr...
semua mata tertumpu pd mereka..
astargfirullah...
hatiku tiba2 tersentuh,,,
jika mereka suami isteri...
perlu ke seorg suami mninggikan suara memarahi isteri?
di khalayak ramai dalam keadaan isteri yg sakit?
itu mmg xpatut...
Allah...
tdetik d hati...
beginikah akan jdi bila keadaan begitu yg harus dilalui?
Allah...
xkuat rasanya tuk hadapi keadaan begitu..
paling benci lelaki yg memarahi isteri tanpa mengajar
memarahi tanpa menunjukkan contoh
kamu xberhak mnguasai tanpa memimpin...
sebaik2 kamu adalah yg plg lembut dgn isteri..
mgkin perasaan tu sgt terasa
kerna xpernah melihat ayahku berkasar dgn mak
sy nak jdi mcm makayah sy...
sy xboleh hidup dgn lelaki baran..ego..xboleh blembut...xmemimpin..
ya,,,
sy mnangis time tu...
sy xtaw bgaimana jika sy di tempat isterinya...
dlm keadaan sakit
berkerusi roda
n hnya pada suami yg diharapkan
tp....hmm..moga Allah rahmati mereka...
kerna nampak juga kshsyg suami padanya...
mbawa isteri yg sakit..menunggu...
moga bahagia dunia akhirat...kerna cinta itu ada...=,)
melihat depan belakang kiri dan kanan....
dia keluar dari bilik dr...
appointment arini tamat...
sudah terdetik di hatiku awal2 lagi...
dia sakit...
belum sempat abis soalan ku tanya...
airmata nya mngalir...
dalam sedu tangisnya...
ya...mmg dia sakit...
mgkin kena operate...=,(
Allah....
xmampu ku luahkan apa yg kurasa masa tu...
aku tahu aku perlu kuat
aku xboleh nangis kalau dia nangis
aku xnak dia lagi sedih dan takut bila tgk aku nangis
Allah...aku sgt syg dia..
Kau juga syg dia...
mmg dia baik..
sbb tu dia di uji begitu...
Allah...
sihatkan dia...
pulihkan sakit yg dia alami...
panjangkan usianya...
hanya padaNya tempat ku berharap...
sy sakit bila dia sakit...
sy juga teruji bila dia di uji...
sy perlu kuat utk kuatkan dia..
dia shbt sy dunia akhirat...
apa yg jadi pada dia..
pengajaran untuk saya...
sy akan pastikan sy ada bila dia perlukan sy...
sy bersyukur bila sy ada dgn dia di waktu dia mdapt berita tu...
mgkin sbgai peringatan utk sy..
tiap yg sihat akan sakit...
nikmat kesihatan harus disyukuri setiap masa...
dan nikmat masa harus dihargai ketika sihat...
sy akan selalu bersama dia,,
dia dlm doa sy setiap masa...
dia dlm hati sy..selamanya...
harapan tuk dia mjadi kakak ipar sy xpernah padam..
itu doa kami...mnyatukan 2 keluarga...
agar aku lebih rapat dgnnya..,
Allah...jika ini ketentuanMu..
kami terima ujian ini dgn redha...
kami tahu ini utk kebaikan kami kelak...
moga bila tiba saat itu...
jika tertulis kami akan berpisah..
samada aku pergi dulu..atau dia....x kira bila...
moga kami tetap disatukan kembali di sana...
itu saja doa kami...
mencintai sahabat...dunia dan akhirat....
sayangi n hargai setiap yg menyayangi n mencintai kamu kerna kamu tidak tahu apa yg akan berlaku pada dia..bila2 masa saja segalanya akan berubah..Allah Maha Berkuasa atas segalanya...hanya padaNya sebaik2 tempat kembali...
No comments:
Post a Comment
berkata benarlah walaupun pahit